2004 Plato's Eternity

Plato's ที่ยืนยาวชั่วนิรันดร์

เห็นเธออยู่ในความฝัน
ฉันลอยอยู่ในสมอฝันยื่นมือออกสัมผัสเธอ
กลับพบเห็นตัวเองอยู่ใต้ท้องทะเล
ฉันอยู่ที่เดิมน้ำตาหลั่งไหลดั่งสายฝน

น้ำทะเลซัดหยดน้ำตานี้ให้จางลง
ได้แต่รอคอยเธออย่างเงียบๆ
ค่อยๆลอยไปถึงใต้ท้องทะเล
การห่างกันสามพันเมตร

ขวางกั้นระหว่างรักของเราอย่างไม่ปราณี
หากสามารถเรียกเธอตื่น
หลับอยู่ที่ท้องทะเลนานๆฉันก็ยินยอม
ฉันใช้เวลาหนึ่งศตวรรษค้นหาเธอ

เธอไม่ได้เหลือร่องรอยไว้
พระเจ้า...ที่เต็มด้วยความเมตตาโปรดนำพาฉัน
กลัวว่าคอยถึงศตวรรษหน้า
เธอได้ผ่านพ้นในความมืดของศตวรรษหนึ่งแล้ว

ฉันรับความเงียบเหงาอย่างโดดเดี่ยว
ถึงแม้ชั่วฟ้าดินสลายหรือลมพายุฝน
หยดน้ำตาเป็นพวงของเธอที่เหลืออยู่
ฉันจะถนอมไว้